” Ένας πλούσιος εγκέφαλος “

Η ιδέα για αυτό το άρθρο γεννήθηκε από τη συζήτησή μου με την κυρία Άννα, την οποία για αρχή θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα για αυτό.

Εδώ και αρκετά χρόνια έχουμε δημιουργήσει μια ομάδα με το όνομα ONE CRAZY DREAM. Βασικό της χαρακτηριστικό είναι να δοθούν στα παιδιά νέες και πρωτότυπες ευκαιρίες μέσα από εκδρομές (σε γη, νερό και αέρα). Όσοι έχουν συμμετάσχει σε αυτές καταλαβαίνουν τι εννοώ. Πέρα από το προφανές, που είναι η ευχαρίστηση, η ξεκούραση, η καλή ψυχολογία και η βελτίωση δεξιοτήτων, ο κεντρικός στόχος είναι “ένας πλούσιος εγκέφαλος”.

Οι άνθρωποι καθημερινά κάνουμε μια ρουτίνα δραστηριοτήτων όπως τρώμε, κοιμόμαστε, μαγειρεύουμε, διασκεδάζουμε, δουλεύουμε με έναν συγκεκριμένο ρυθμό ο καθένας μας, ωστόσο στο τέλος η σκέψη είναι κοινή: “Πόσο γρήγορα πέρασε η εβδομάδα; Πότε ήρθε κιόλας η Κυριακή;”

Όταν όμως αποφασίζουμε να κάνουμε έστω και μια μικρή εκδρομή ας είναι και κάπου κοντά πχ. στην Χαλκιδική – σχετικό είναι το κοντά βέβαια, μόνο για εμάς που μένουμε στη Θεσσαλονίκη είναι δίπλα-. Στο γυρισμό εγώ προσωπικά νιώθω πάντα το ίδιο πράγμα, ότι λείπω πολλές μέρες αν και ουσιαστικά έχουν περάσει λιγότερες από 24 ώρες λέμε πάντα με τον συνταξιδιώτη μου. Ίσως αυτή θα μπορούσε να είναι μια άκρως απλουστευμένη εξήγηση στην θεωρία του Αινστάιν αναφορικά με τη σχετικότητα του χρόνου.

Οι ρουτίνες – δηλαδή οι επαναλαμβανόμενες πράξεις στην καθημερινότητά μας- μας οργανώνουν και μας προσδίδουν ασφάλεια. Είναι σημαντικό να έχουμε ρουτίνες. Το  κίνητρο για έκφραση εμπειριών και συναισθημάτων, η χαρά, η αναμονή για το “ξανά” όσο κι αν αργήσει δημιουργούν μια έκφραση προσώπου όπου ο χρόνος σταμάτησε, κύλησε πιο αργά ρούφηξε το κάθε λεπτό και δευτερόλεπτο και φύσηξε ως ανάμνηση. Ως Θεραπευτής το θέλω αυτό για τα παιδιά μου, το θέλω αυτό το πρόσωπο.

Καλογερής Κυριάκος – Εργοθεραπευτής